این روزها مهم ترین مسئله سیاسی کشور پس از فرونشستن تب انتخابات، موضوع معرفی کابینه دهم به مجلس و انتظار برای دریافت رای اعتماد از نمایندگان ملت است.

اما موضع مهم تر ولی مغفول دیگر، چگونگی انتخاب و گزینش افراد و مدیران شایسته برای پست های کلیدی کشور است.

به گزارش جهان، رای بی سابقه مردم به دکتر احمدی نژاد علاوه بر اینکه تاجی از اعتماد و احترام دوباره مردم را بر سر رئیس جمهور و دیگر اعضای کابینه اش برای فرصت دوباره خدمت نهاد، اما این نکته نیز از دید رئیس جمهور و کابینه اش پنهان نمانده که او منتخبی برای تمام ملت است نه فردی مورد اعتماد برای رای دهندگانش.
با این حال، با لزوم اهتمام جدی رئیس جمهور به خدمت گزاری و عدالت طلبی برای تمام مردم این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که در موعد انتخاب کابینه دهم، رای دهندگان به رئیس جمهور که در صف اول حامیان رئیس جمهور قرار داشته اند از منتخب خود انتظار دارند که با انتخاب افرادی بی حاشیه و در عین حال معتقد به مبانی و آرمان های انقلاب و نظام ، همچون گذشته از حمیات همه جانبه متدینین و قشر دلسوز انقلاب برخوردار باشد.

به همین دلیل، انتظار می رود افرادی که بارها از سوی مراجع مورد انتقاد قرار گرفته و از رئیس جمهور درخواست برکناری آنها شده در کابینه حضور نداشته باشند. یا افرادی که با عملکرد خود و دیگر مدیران هم طیفشان با جعل و دورغ پردازی موجبات وارد آمدن خسارت عظیم بر دولت و اصولگرایی را پدید آوردند دیگر در این دولت حضور نداشته باشند. اساس این خواسته مردم و به خصوص رای دهندگان بر حاکم شدن شایسته سالاری در فضای مدیریتی کشور است.

بر همین اساس، حضور کسانی چون مشائی، رحیمی، کردان و افرادی از این قبیل در کابینه آینده در تضاد مستقیم باخواسته مردم، مسئولان و شخصیت های تاثیر گذار نظام خواهد بود. حتی این افراد با عنایت به اینکه از فیلتر رای اعتماد مجلس به سلامت بیرون نخواهند آمد در جرگه معاونان رئیس جمهور نیز نباید قرار داده شوند، چرا که اگر چه معاون رئیس جمهور به مجلس نمی روند اما معاونت هایی چون معاونت اجرایی ، رئیس سازمان میراث فرهنگی و معاونت حقوقی و یا معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی، جایگاهی به مراتب بالاتر از برخی وزیران دارند و در عمل از اعضای کابینه به شمار می شوند.

از سوی دیگر، هر چند بسیاری از گروه ها و شخصیت های اصولگرا به حمایت تمام قامت از رئیس جمهور پرداختند اما چنین نباید باشد که معرفی برخی گزینه ها بوی نوعی سهم خواهی گروه ها از رئیس جمهور و تعامل پشت پرده احمدی نژاد با آنها را به اذهان متبادر کند. چرا که دلیل اصلی پشتیبانی این گروه های تاثیر گذار از دکتر احمدی نژاد در مرحله اول به دلیل پایبندی وی به شعارهای و اهداف اول انقلاب و نیز ادامه دادن راه امام و رهبری بوده است و چنین نیتی نباید آلوده به تعابیر متداول در جریان های سیاسی کشور و تفسیر به سهم خواهی شود.

 بنابراین پیشنهاد می شود رئیس جمهور  به جای سهم دادن به احزاب و گروههای حامی خود در انتخابات با تجربه گرفتن از مدیریت چهارسال گذشته کشور، در مسئله انتخاب و معرفی کابینه آینده ،موضوع همراهی و تطابق وزرا با خود را سرلوحه اقداماتش قرار دهد تا وجود برخی اختلاف سلیقه ها باعث خروج زودهنگام وزرای کابینه آینده وی و بی ثباتی در مدیریت وزارتخانه ها نشود و وزیرانی را به مجلس معرفی کند که تا پایان چهار سال در کنار رئیس جمهور و مردم، بدون هزینه تراشی های اضافی به فعالیت و خدمت رسانی ادامه دهند.